Bin ("feijão")

Verbetes de significado universal UniversalEditar

AbreviaturaEditar

bin

  1. (linguística) código de língua ISO 639-3 para o idioma edo

Ver tambémEditar

Ligações externasEditar


Composição de bandeiras de países que falam alemão AlemãoEditar

Forma verbalEditar

bin

  1. primeira pessoa do singular do presente do indicativo do verbo sein:
    1. (eu) sou:
      • Ich bin verliebt. (Estou apaixonado.)


"bin" é uma forma flexionada de sein.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

PronúnciaEditar

Áudio:   "bin" fonte ?
Áudio:   "bin" fonte ?

Ver tambémEditar

ReferênciasEditar


Alto Alemão MédioEditar

 
Bin

SubstantivoEditar

bin

  1. (zoologia) abelha, inseto da superfamília Apoidea da ordem Hymenoptera




Mali BambaraEditar

SubstantivoEditar

 
Bin

bin

  1. (botânica) erva




VerboEditar

bin

  1. cair, tombar

PronúnciaEditar


Vanuatu BislamáEditar

PartículaEditar

bin

  1. partícula verbal usada para formar o pretérito perfeito do indicativo:
    • Hem i bin go long Kanal. (Ele foi para Luganville.)

SubstantivoEditar

bin (plural ol bin)

  1. feijão

EtimologiaEditar

  • Partícula:
Do inglês been (en), particípio passado de be (en) ("ser"; "estar");
  • Substantivo:
Do inglês bean (en).

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar

  • bae/bambae

Ver tambémEditar

ReferênciasEditar


Bandeira não-oficial dos gagaúzes Gagauz/GagauzeEditar

NumeralEditar

bin, cardinal

  1. mil (1000, M)

SubstantivoEditar

bin

  1. o número mil

EtimologiaEditar

Do proto-túrquico *ming.

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar


Bandeira do ido IdoEditar

RadicalEditar

bin

  1. (agricultura e botânica) relacionado a capinar

Verbetes derivadosEditar


Indonésia IndonésioEditar

AdvérbioEditar

bin

  1. filho de (em nomes masculinos)
  2. (coloquial) além de (usado entre termos de significado semelhante)

EtimologiaEditar

Do árabe بن (ar) ((ben, bin)).

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar

  • anak lelaki
  • putera

ReferênciasEditar


Língua inglesa InglêsEditar

SubstantivoEditar

  Singular Plural
Masculino
Feminino
bin
bin
bins
bins
 
Bin²

bin

  1. contâiner
  2. lixeira, cesto de lixo

SinônimosEditar

  • De 1: container, receptacle
  • De 2: (Estados Unidos) garbage can, trash can, (Reino Unido) dustbin, rubbish bin

ExpressõesEditar

  • bin bag: saco de lixo, sacola para lixo
  • bin liner: (Reino Unido) saco de lixo, sacola para lixo
  • bin man: lixeiro, indivíduo que recolhe o lixo das casas
  • bread bin: cesto para pão
  • dust bin: (Reino Unido) lixeira, compartimento para lixo
  • loony bin: (irónico, ofensivo) hospital psiquátrico
  • rubbish bin: (Reino Unido) lixeira, compartimento para lixo
  • wheelie bin: (Austrália, Reino Unido) lixeira com rodas

Verbetes derivadosEditar

VerboEditar

bin

  1. (coloquialismo) jogar em uma lixeira, jogar fora, atirar no lixo
  2. (estatística) dispor dados contínuos em grupos discretos

ConjugaçãoEditar

SinônimosEditar

Forma verbalEditar

bin

  1. (coloquial, mensagens de texto) forma contraída de being
  2. (dialetal ou coloquial, mensagens de texto) forma alternativa de been


"bin" é uma forma flexionada de being.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.


"bin" é uma forma flexionada de been.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

EtimologiaEditar

  • Forma verbal (1):
Contração de being (ang);
  • Forma verbal (2):
Contração de been (ang);
  • Substantivo:
Do celta *benna, pelo gaulês, pelo inglês antigo binne (ang) ("berço") e pelo inglês médio binn.

PronúnciaEditar

Áudio:   "bin" (Estados Unidos) fonte ?

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar

ReferênciasEditar


InterlínguaEditar

AdvérbioEditar

bin

  1. de dois em dois, a cada dois

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar

  • binari
  • binomio


Yucatão (México) Iucateco/Yucateco/YucatequeEditar

VerboEditar

bin

  1. ir, deslocar-se

SinônimosEditar

  • ximbal


Japão JaponêsEditar

TransliteraçãoEditar

bin

  1. transliteração de びん


Malásia MalaioEditar

AdvérbioEditar

bin

  1. filho de (em nomes masculinos)

SinônimosEditar

  • ibnu

Verbetes derivadosEditar

  • berbinkan
  • binti
  • membinkan

EtimologiaEditar

Do árabe بن (ar) ((ben, bin)).

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar

  • anak lelaki
  • putera

ReferênciasEditar


Bandeira de Miranda do Douro (Portugal) MirandêsEditar

Forma verbalEditar

bin

  1. primeira pessoa do singular no pretérito perfeito do indicativo de benir


"bin" é uma forma flexionada de benir.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.


ArubaCuraçao PapiamentoEditar

VerboEditar

bin

  1. vir, chegar:
    • Na fontein tin awa dushi ku ta bin foi dje kueba ku nan lo a usa.

SinônimosEditar

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar

  • binimentu

ReferênciasEditar


Piemonte (Itália) PiemontêsEditar

AdvérbioEditar

bin

  1. bem, bastante, muito:
    • La famija dle lenghe na-dene a l'é bin consolidà e a treuva d'acòrdi ij lenghista.

AntônimosEditar

Formas alternativasEditar

Verbetes derivadosEditar

  • bin-ëvnù

ConjunçãoEditar

bin

  1. então, assim, dessa forma

SubstantivoEditar

  Singular Plural
Masculino
Feminino bin
bin
bin
bin
Comum aos dois
géneros/gêneros

bin femininoinvariável

  1. bem

AntônimosEditar

Formas alternativasEditar

PronúnciaEditar

Ver tambémEditar

ReferênciasEditar


Composição de bandeiras de países que falam sueco SuecoEditar

Forma de substantivoEditar

bin neutro plural

  1. forma plural indefinida de bi:
    1. abelhas


"bin" é uma forma flexionada de bi.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.


Papua-Nova Guiné Tok PisinEditar

PartículaEditar

bin

  1. partícula verbal usada para formar o pretérito perfeito do indicativo

SubstantivoEditar

bin

  1. feijão

EtimologiaEditar

  • Partícula:
Do inglês been (en), particípio passado de be (en) ("ser"; "estar");
  • Substantivo:
Do inglês bean (en).

PronúnciaEditar

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar

  • pinis
  • stap

Ver tambémEditar

ReferênciasEditar


Turquia TurcoEditar

NumeralEditar

bin, cardinal

  1. mil (1000, M)

ExpressõesEditar

Verbetes derivadosEditar

SubstantivoEditar

bin

  1. o número mil

Forma verbalEditar

bin

  1. forma imperativa de binmek:
    1. monte(!)


"bin" é uma forma flexionada de binmek.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Ver tambémEditar

No WikcionárioEditar

  • sayı

ReferênciasEditar


Símbolo do volapuque VolapuqueEditar

SubstantivoEditar

bin

  1. ser, ente, criatura

DeclinaçãoEditar

Verbetes derivadosEditar

  • binäd
  • binädön
  • binädükön
  • binäl
  • binälik
  • binälo
  • binälön
  • binet
  • binükön
  • dabin
  • dabinön

EtimologiaEditar

Do inglês be (en) (ser, estar).

PronúnciaEditar

Ver tambémEditar

ReferênciasEditar