aer
Substantivo
editaraer, masculino, feminino
- ar:
- Kenaozet eo an aer dreistholl gant nitrogen, oksigen ha dioksidenn garbon.
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | aer aer |
aeroù ae.roù |
aer, feminino
Expressões
editar- aer hinaozet: ar condicionado, condicionador de ar
- nadoz-aer: (Zoologia) libélula
Sinônimos
editarVerbetes derivados
editarEtimologia
editar- Substantivo (1):
- Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”, pelo latim aer e pelo francês air.
Pronúncia
editarVer também
editar- Não confundir com aer-.
Substantivo
editaraer, masculino
Declinação
editarExpressões
editar- amuigh faoin aer: ao ar livre
- aer oiriúnaithe: ar condicionado, condicionador de ar
- bheith ar an aer: (Rádio, Televisão) estar no ar
- iompar d'aer: transporte aéreo
- rud a chaitheamh san aer: jogar para o ar
Verbetes derivados
editarEtimologia
editar- Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”.
Pronúncia
editarSubstantivo
editarEtimologia
editar- Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”.
Referências
editarSubstantivo
editara.er neutro
- ar:
- aer curat (ar puro)
- expressão, fisionomia:
- Ai un aer răutăcios. (Estás com um ar travesso.)
Declinação
editarSinônimos
editar- De 1: văzduh
- De 2: aspect, expresie, înfățișare
Expressões
editar- aer comprimat: ar comprimido
- aer condiționat: ar condicionado, condicionador de ar
- a avea aerul că/să: dar a impressão de
- a fi ceva în aer: ter algo no ar, (algo) estar acontecendo
- a fi/rămâne în aer: não ter perspectivas, estar em apuros
- a lua aer: (sair para) tomar ar
- a se simți ceva în aer: estar (algo) acontecendo
- va-și da/lua aere: ficar com ar de superioridade, ser presunçoso
- în/la aer liber: ao ar livre
Etimologia
editar- Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”, pelo latim aer.