mir
PortuguêsEditar
SubstantivoEditar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | mir | mires |
mir
AnagramaEditar
AlemãoEditar
PronomeEditar
mir
- (Pronome pessoal) dativo de ich: a mim
- mim (após preposição)
- Von mir aus! (Por mim!)
- me (não acentuado)
- Das gefällt mir sehr gut. (Isso agrada-me muito.)
DeclinaçãoEditar
Os pronomes pessoais em alemão
PronúnciaEditar
EslovenoEditar
SubstantivoEditar
mir
InglêsEditar
SubstantivoEditar
mir
Servocroata/Servo-croataEditar
SubstantivoEditar
mir
TurcoEditar
SubstantivoEditar
mir sem gênero
- (militar) chefe
- (militar) comandante
SinônimosEditar
DeclinaçãoEditar
singular (tekil) | plural (çoğul) | |
---|---|---|
nom. (yalın) | subay | subaylar |
gen. (tamlayan) | subayın | subayların |
dat. (yönelme) | subaya | subaylara |
acus. (belirtme) | subayı | subayları |
loc. (bulunma) | subayda | subaylarda |
abl. (çıkma) | subaydan | subaylardan |