Diplom
Não confundir com diplom.
Alemânico editar
Substantivo editar
Di.plom
- diploma, grau acadêmico
- "Anne 1948 het er mit em Diplom fir s Hecher Lehramt in Dytsch un Gschicht abgschlosse."
Etimologia editar
- Do grego antigo δίπλωμα (díplōma) “papel dobrado”.
Alemão editar
Substantivo editar
- diploma, certificado
- Sie absolvierte ihr Jodel-Diplom bei Loriot. (Ela obteve seu diploma de yodel em Loriot.)
- diploma, grau acadêmico
- Nach 4 Jahren Studium wird Johann ein Diplom erlangt haben. - (Após 4 anos de estudo, Johann terá obtido um diploma.)
Declinação editar
Substantivo neutro (–s/–e)
Expressões editar
- rechtswissenschaftliches Diplom: diploma de direito
Sinônimos editar
- De 1: Abschlusszeugnis, Urkunde
- De 2: Hochschulabschluss, Realschulabschluss
Verbetes derivados editar
Etimologia editar
- Do grego antigo δίπλωμα (díplōma) “papel dobrado”.
Pronúncia editar
Ver também editar
No Wikcionário editar
nível de educação
Baixo Saxão editar
Substantivo editar
Di.plom
- diploma, grau acadêmico:
- De hett se 1970 mit en Diplom in Elektrotechnik afslooten.
Etimologia editar
- Do grego antigo δίπλωμα (díplōma) “papel dobrado”.
Bávaro editar
Substantivo editar
Di.plom
- diploma, grau acadêmico
Etimologia editar
- Do grego antigo δίπλωμα (díplōma) “papel dobrado”.
Luxemburguês editar
Substantivo editar
Di.plom masculino
- diploma, grau acadêmico
- Säin Diplom an der Egyptologie huet en och 1980 un der Kairo Universitéit vun Alexandria bestan.
Verbetes derivados editar
Etimologia editar
- Do grego antigo δίπλωμα (díplōma) “papel dobrado”.