figo
Português editar
Substantivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | figo | figos |
fi.go, masculino
Expressões editar
- (Portugal, popular) chamar-lhe um figo: ser ou achar que é muito bom.
- Se conseguisses aquele emprego, chamavas-lhe um figo, não era?
Tradução editar
De 1 (fruto)
Etimologia editar
Ver também editar
No Wikcionário editar
Esperanto editar
Substantivo editar
fi.go
- (Botânica) figo
Declinação editar
Verbetes derivados editar
Etimologia editar
Pronúncia editar
Galego editar
Substantivo editar
figo
- (Botânica) figo
Latim editar
Verbo editar
presente ativo figo, infinitivo presente figere, pretérito perfeito ativo fixi, supino fixum.
Conjugação editar
Conjugação de figō, terceira conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | figĕre | fixisse | fixūrus esse | figī | fixus esse | fixum īrī |
Paricípios | figēns | fixūrus | fixus | figendus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | figĕre | figendī | figendō | figendum | fixum | fixū |
Pronúncia editar
- AFI: /ˈfiː.ɡoː/
Mirandês editar
Substantivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | figo | figos |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
fi.go, masculino
- (fruto) figo