zurrar
PortuguêsEditar
VerboEditar
zur.rar
ConjugaçãoEditar
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | zurrar | Gerúndio | zurrando | Particípio | zurrado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | zurro | zurras | zurra | zurramos | zurrais | zurram |
Pretérito imperfeito | zurrava | zurravas | zurrava | zurrávamos | zurráveis | zurravam | |
Pretérito perfeito | zurrei | zurraste | zurrou | zurramos* / zurrámos |
zurrastes | zurraram | |
Pretérito mais-que-perfeito | zurrara | zurraras | zurrara | zurráramos | zurráreis | zurraram | |
Futuro do presente | zurrarei | zurrarás | zurrará | zurraremos | zurrareis | zurrarão | |
Futuro do pretérito | zurraria | zurrarias | zurraria | zurraríamos | zurraríeis | zurrariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | zurre | zurres | zurre | zurremos | zurreis | zurrem |
Pretérito imperfeito | zurrasse | zurrasses | zurrasse | zurrássemos | zurrásseis | zurrassem | |
Futuro | zurrar | zurrares | zurrar | zurrarmos | zurrardes | zurrarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | zurra | zurre | zurremos | zurrai | zurrem | |
Negativo | não zurres | não zurre | não zurremos | não zurreis | não zurrem | ||
Infinitivo pessoal | zurrar | zurrares | zurrar | zurrarmos | zurrardes | zurrarem |
* Grafia adotada no português brasileiro.
NotasEditar
a) a não ser quando usado metaforicamente, considerado defectivo, só se conjugando na terceira pessoa do singular e plural.
SinônimosEditar
TraduçãoEditar
EtimologiaEditar
PronúnciaEditar
PortugalEditar
- AFI: /zu.ˈRaɾ/
AsturianoEditar
VerboEditar
zur.rar
EspanholEditar
VerboEditar
zur.rar
GalegoEditar
VerboEditar
zur.rar
- variante de surrar, golpear