köpek

Köpek

 Entradas similares:  kopek e köpək.

Gagauz/Gagauze

Substantivo

kö.pek

1. (Zoologia) cão, cachorro (Canis familiaris)

Etimologia

Do turco antigo köpäk.

Tártaro da Crimeia

Substantivo

kö.pek

1. (Zoologia) cão, cachorro (Canis familiaris)

Declinação

    Declinação de köpek

Caso Singular Plural Nominativo köpek köpekler Genitivo köpekniñ köpeklerniñ Dativo köpekke köpeklerge Acusativo köpekni köpeklerni Locativo köpekte köpeklerde Ablativo köpekten köpeklerden

Sinónimos

• it, qancıq

Turco

Substantivo

kö.pek

1. (Zoologia) cão, cachorro (Canis familiaris)

Declinação

    Declinação de köpek

Caso Singular Plural Nominativo köpek köpekler Genitivo köpeğin köpeklerin Dativo köpeğe köpeklere Acusativo köpeği köpekleri Locativo köpekte köpeklerde Ablativo köpekten köpeklerden

Sinónimos

• it

Fraseologia

• Alman çoban köpeği: pastor alemão
• Dalmatia köpeği: dálmata
• dişi köpek: cadela
• köpek balığı: (Zoologia) cação, tubarão, peixe cartilaginoso da superordem Selachimorpha
• köpek kulübesi: canil
• köpek yavrusu: filhote de cachorro
• köpöğlu köpek: (Vulgar) bastardo, filho da puta, filho de uma cadela
• yavru köpek: filhote de cachorro

Verbetes derivados

köpekbalığı köpekdişi

Etimologia

Do turco antigo köp.

Pronúncia

• AFI: /kœ.pek/, /cœ.pɛc/
• X-SAMPA: /k9.pek/, /c9.pEc/

Ver também

Na Wikipédia

base (bassê) borzoy (borzói)

Referências

köpek no Tureng Sözlük (em inglês e turco)