arto
Verbo
editarpresente ativo arto, infinitivo presente artare, pretérito perfeito ativo artavi, supino artatum
Conjugação
editar Conjugação de artō, primeira conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | artāre | artisse | artatūrus esse | artārī | artatus esse | artatum īrī |
Paricípios | artāns | artatūrus | artatus | artandus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | artāre | artandī | artandō | artandum | artatum | artatū |
Pronúncia
editar- AFI: /ˈar.toː/
Etimologia
editar- De artus (apertado).