είμαι

Grego

Verbo

εί.μαι (eímai / ímai / íme)

1. ser:
   • Είμαι δικηγόρος. (Sou um advogado.)
   • Το παιδί είναι του Κώστα. (O filho é do Kostas.)
   • Η κοπέλα ήταν του Γιώγου. (A namorada era do Giorgos.)
   • Αυτό το κτίριο είναι του δήμου. (Este prédio é do município.)
2. estar:
   • Είμαστε σε πλεονεκτική θέση. (Estamos em vantagem.)
3. haver, ter, existir:
   • Εδώ είναι τράπεζα. (Aqui]] tem uma mesa.)
   • Είναι κανείς εδώ; (Não há ninguém aqui?)
4. (Gramática) verbo auxiliar das formas compostas de certos verbos

Conjugação

    Conjugação    

Forma impessoal gerúndio όντας Formas pessoais Voz ativa aspecto tempo 1ª sing. 2ª sing. 3ª sing. 1ª pl. 2ª pl. 3ª pl. imperfectivo presente είμαι είσαι είναι είμαστε είσαστε είστε είναι imperfeito ήμουν ήμουνα ήσουν ήσουνα ήταν ήτανε ήμασταν ήσασταν ήταν ήτανε imperativo – να είσαι – – να είσαστε – perfectivo subjuntivo – – – – – – aoristo – – – – – – imperativo – – – – – –

Expressões

• είμαι για να είμαι: estar pronto
• είμαι της γνώμης: achar, ser da opinião
• είμαι μέσα: estar de acordo

Sinônimos

• De 2 (estar): βρίσκομαι
• De 3 (haver, ter, existir): υπάρχω

Etimologia

Do grego antigo εἰμί (eimí).

Pronúncia

• AFI: /ˈi.mɛ/
• X-SAMPA: /"i.mE/