wróg

Polonês

Substantivo

wróg, masculino pessoal

1. inimigo
   • Czy pani mąż miał jakichś wrogów? (Seu marido tinha alguns inimigos?)
2. (Militar) inimigo
   • Piętnastu naszych żołnierzy dostało się w ręce wroga. (Quinze dos nossos soldados caíram nas mãos do inimigo.)

Antônimos

• De 1: przyjaciel
• De 2: sojusznik

Declinação

    Declinação de wróg

Caso Singular Plural Nominativo wróg wrogowie Genitivo wroga wrogów Dativo wrogowi wrogom Acusativo wroga wrogów Instrumental wrogiem wrogami Locativo wrogu wrogach Vocativo wrogu wrogowie

Expressões

• śmiertelny wróg: inimigo mortal
• zaciekły wróg: arqui-inimigo

Sinônimos

• De 1: nieprzyjaciel
• De 2: nieprzyjaciel, przeciwnik

Verbetes derivados

wrogi wrogość

Etimologia

Do proto-eslavo *vorgъ.

Pronúncia

• AFI: /ˈvruk/
• X-SAMPA: /"vruk/

Ligações externas

wróg no sjp.pwn.pl (em polonês)