oranĝo

oranĝo.

Esperanto

Substantivo

o.ran.ĝo

1. laranja

Declinação

    Declinação de oranĝo

Caso Singular Plural Nominativo oranĝo oranĝoj Acusativo oranĝon oranĝojn

Etimologia

Do inglês orange.

De oranĝ + -o.

Pronúncia

• AFI: /ɔ.ˈran.d͡ʒɔ/.

Termos derivados

oranĝujo oranĝarbo