finta
Substantivo1
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | finta | fintas |
fin.ta, feminino
Tradução
editar Traduções
Etimologia
editar- Do italiano finta (it). Confronte-se com o galego-português medieval infinta.
Substantivo2
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | finta | fintas |
fin.ta, feminino
- tributo pago à entidade menor administrativa
- tributo sobre rendimentos
Etimologia
editarPronúncia
editarPortugal
editar- AFI: /ˈfĩ.tɐ/
Substantivo
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | finta | fintas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
fin.ta, feminino
- (arcaico) finta, tributo especial pago ao príncipe em caso de necessidade de este
- tributo pago em frutos da terra
Etimologia
editar
Substantivo
editarfinta
Adjetivo
editarfinta
Substantivo
editarfinta
Substantivo
editarfinta