cundanar

Mirandês

Verbo

cun.da.nar

1. condenar

Conjugação

    Verbo regular da 1ª conjugação (-ar)

Formas impessoais Infinitivo cundanar Gerúndio cundanando Particípio cundanado Formas pessoais Modo Tempo Singular Plural 1ª 2ª 3ª 1ª 2ª 3ª Indicativo Presente cundano cundanas cundana cundanamos cundanais cundanan Pretérito imperfeito cundanaba cundanabas cundanaba cundanábamos cundanábades cundanában Pretérito perfeito cundanei cundaneste cundanou cundanemos cundanestes cundanórun Pretérito mais-que-perfeito cundanara cundanaras cundanara cundanáramos cundanárades cundanáran Futuro cundanarei cundanarás cundanará cundanaremos cundanareis cundanaran Condicional cundanarie cundanaries cundanarie cundanariemos cundanariedes cundanarien Conjuntivo/ subjuntivo Presente cundane cundanes cundane cundanemos cundanedes cundanem Imperfeito cundanasse cundanasses cundanasse cundanássemos cundanássedes cundanássen Futuro cundanar cundanares cundanar cundanarmos cundanardes cundanáren Imperativo – cundana cundane – cundanai – Infinitivo pessoal cundanar cundanares cundanar cundanarmos cundanardes cundanáren