antaŭvenita

Esperanto

Forma verbal

an.taŭ.ve.ni.ta

1. particípio passivo do passado do verbo antaŭveni

Declinação

    Declinação de antaŭvenita

Caso Singular Plural Nominativo antaŭvenita antaŭvenitaj Acusativo antaŭvenitan antaŭvenitajn

Conjugação

    Conjugação de antaŭvenita

Tempos verbais Infinitivo Passado Presente Futuro Imperativo/Conjuntivo Condicional antaŭveni antaŭvenis antaŭvenas antaŭvenos antaŭvenu antaŭvenus Particípio ativo Particípio passivo Passado Presente Futuro Passado Presente Futuro antaŭveninta antaŭvenanta antaŭvenonta antaŭvenita antaŭvenata antaŭvenota Os particípios podem também ter sentido de substantivo, adjetivo ou advérbio, substituindo-se o sufixo -a por -o, -a e -e, respectivamente.

Etimologia

De antaŭ + ven + -it- + -a.