ultimus
Latim editar
Adjetivo editar
ūltĭmŭs, -ă, -ŭm
Antônimos editar
Declinação editar
Adjetivo de primeira e segunda declinação | |||||||
Número | Singular | Plural | |||||
Gênero | masculino | feminino | neutro | masculino | feminino | neutro | |
Caso | Nominativo | ūltĭmŭs | ūltĭma | ūltĭmum | ūltĭmī | ūltĭmae | ūltĭma |
Vocativo | ūltĭme | ūltĭma | ūltĭmum | ūltĭmī | ūltĭmae | ūltĭma | |
Acusativo | ūltĭmum | ūltĭmam | ūltĭmum | ūltĭmōs | ūltĭmās | ūltĭmōs | |
Genitivo | ūltĭmī | ūltĭmae | ūltĭmī | ūltĭmōrum | ūltĭmārum | ūltĭmōrum | |
Dativo | ūltĭmō | ūltĭmae | ūltĭmō | ūltĭmīs | ūltĭmīs | ūltĭmīs | |
Ablativo | ūltĭmō | ūltĭmā | ūltĭmō | ūltĭmīs | ūltĭmīs | ūltĭmīs |
Descendentes editar
Grau Normal editar
Grau Comparativo editar
Pronúncia editar
- AFI: /ˈul.ti.mus/, [ˈʊɫ.tɪ.mʊs]
Ligações externas editar
- "ultimus", in Saraiva, Francisco dos Santos. Novíssimo Dicionário Latino-Portuguez. 7.ed. Rio de Janeiro: Editora Garnier, 1927.