narrar
PortuguêsEditar
VerboEditar
nar.rar, transitivo
ConjugaçãoEditar
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | narrar | Gerúndio | narrando | Particípio | narrado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | narro | narras | narra | narramos | narrais | narram |
Pretérito imperfeito | narrava | narravas | narrava | narrávamos | narráveis | narravam | |
Pretérito perfeito | narrei | narraste | narrou | narramos* / narrámos |
narrastes | narraram | |
Pretérito mais-que-perfeito | narrara | narraras | narrara | narráramos | narráreis | narraram | |
Futuro do presente | narrarei | narrarás | narrará | narraremos | narrareis | narrarão | |
Futuro do pretérito | narraria | narrarias | narraria | narraríamos | narraríeis | narrariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | narre | narres | narre | narremos | narreis | narrem |
Pretérito imperfeito | narrasse | narrasses | narrasse | narrássemos | narrásseis | narrassem | |
Futuro | narrar | narrares | narrar | narrarmos | narrardes | narrarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | narra | narre | narremos | narrai | narrem | |
Negativo | não narres | não narre | não narremos | não narreis | não narrem | ||
Infinitivo pessoal | narrar | narrares | narrar | narrarmos | narrardes | narrarem |
* Grafia adotada no português brasileiro.
TraduçãoEditar
Traduções
EtimologiaEditar
- Do latim: narro.
CatalãoEditar
VerboEditar
narrar
EspanholEditar
VerboEditar
narrar
GalegoEditar
VerboEditar
narrar
InterlínguaEditar
VerboEditar
narrar