habito
Português editar
Forma verbal editar
ha.bi.to
Etimologia editar
Pronúncia editar
Brasil editar
Carioca editar
Latim editar
Verbo editar
hă.bĭ.tō, primeira pessoa do singular, transitivo, intransitivo, presente, indicativo
Conjugação editar
Conjugação de habitō, primeira conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | habitāre | habitavisse | habitatūrus esse | habitārī | habitatus esse | habitatum īrī |
Paricípios | habitāns | habitatūrus | habitatus | habitandus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | habitāre | habitandī | habitandō | habitandum | habitatum | habitatū |
Verbetes derivados editar
Etimologia editar
- Frequentativo de habeo “ter”.