dun
Substantivo
editardun, neutro (plural: dunet)
Etimologia
editar- Do nórdico antigo dúnn.
Pronúncia
editar- AFI: /duːn/, [d̥uːˀn]
Contração
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | dun | duns |
Feminino | dunha | dunhas |
dun
Adjetivo
editardun
Forma verbal
editardun
- primeira pessoa do singular do presente indicativo de dunnen
- imperativo de dunnen
Ver também
editarNo Wikcionário
editarAdjetivo
editardun
- que possui uma cor creme acinzentada
Substantivo1
editardun, (plural: duns)
- uma cor creme acinzentada
Substantivo2
editardun, (plural: duns)
Verbo
editardun
- (transitivo) pedir ou assediar um devedor para que ele pague
- (transitivo) incomodar continuamente repetindo, por exemplo, uma solicitação.
Conjugação
editarInfinitivo:
|
Terceira pessoa do singular: | Passado simples: | Particípio: | Gerúndio: |
Substantivo
editardun
- folha (de árvore)
Contração
editardun
Ver também
editarNo Wikcionário
editarSubstantivo
editardun, neutro