burun

Turco

Substantivo

bu.run sem gênero

1. (Anatomia) nariz
2. (Geografia) cabo

Declinação

	singular (tekil)	plural ) (çoğul)
nom. (yalın)	burun	burunlar
gen. (tamlayan)	burnun	burunların
dat. (yönelme)	burna	burunlara
acus. (belirtme)	burnu	burunları
loc. (bulunma)	burunda	burunlarda
abl. (çıkma)	burundan	burunlardan

Outros Verbetes

ağız ayak

bacak baş

el göğüs

göz kol