tannþráður

Islandês

Substantivo

tannþráður, masculino, forte, grupo 3

1. fio dental

Declinação

    Substantivo masculino forte do 3º grupo (á–ar/æ–ir) (mutação vocálica frontal)

Caso Singular Plural Indefinido Definido Indefinido Definido Nominativo tannþráður tannþráðurinn tannþræðir tannþræðirnir Acusativo tannþráð tannþráðinn tannþræði tannþræðina Dativo tannþræði tannþræðinum tannþráðum tannþráðunum Genitivo tannþráðar tannþráðarins tannþráða tannþráðanna

Etimologia

De tönn ("dente") + þráður ("cabo").