nærverufall

Islandês

Substantivo

nærverufall, neutro, forte, grupo 1 (a/ö)

1. caso adessivo.

Declinação

    Substantivo neutro forte do 1º grupo (a-s/ö-) (a/ö-u)

Caso Singular Plural Indefinido Definido Indefinido Definido Nominativo nærverufall nærverufallið nærveruföll nærveruföllin Acusativo nærverufall nærverufallið nærveruföll nærveruföllin Dativo nærverufalli nærverufallinu nærveruföllum nærveruföllunum Genitivo nærverufalls nærverufallsins nærverufalla nærverufallanna

Etimologia

De nærveru ("presença" em o acusativo) + fall ("caso").