matinar
Português
Editar
Verbo Editar
ma.ti.nar
- acordar a alguém do sono
- persuadir, iludir, ensinar
- madrugar
- (Brasil e Trás-os-Montes) pensar com detalhe, insistentemente, matutar
Conjugação Editar
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | matinar | Gerúndio | matinando | Particípio | matinado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | matino | matinas | matina | matinamos | matinais | matinam |
Pretérito imperfeito | matinava | matinavas | matinava | matinávamos | matináveis | matinavam | |
Pretérito perfeito | matinei | matinaste | matinou | matinamos1 / matinámos 2 |
matinastes | matinaram | |
Pretérito mais-que-perfeito | matinara | matinaras | matinara | matináramos | matináreis | matinaram | |
Futuro do presente | matinarei | matinarás | matinará | matinaremos | matinareis | matinarão | |
Futuro do pretérito | matinaria | matinarias | matinaria | matinaríamos | matinaríeis | matinariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | matine | matines | matine | matinemos | matineis | matinem |
Pretérito imperfeito | matinasse | matinasses | matinasse | matinássemos | matinásseis | matinassem | |
Futuro | matinar | matinares | matinar | matinarmos | matinardes | matinarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | matina | matine | matinemos | matinai | matinem | |
Negativo | não matines | não matine | não matinemos | não matineis | não matinem | ||
Infinitivo pessoal | matinar | matinares | matinar | matinarmos | matinardes | matinarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Etimologia Editar
Galego
Editar
Verbo Editar
ma.ti.nar