güneş

Turco

Substantivo

güneş sem gênero; (plural: güneşler)

1. (Astr.) o sol

	singular (tekil)	plural ) (çoğul)
nom. (yalın)	güneş	güneşler
gen. (tamlayan)	güneşın	güneşlerın
dat. (yönelme)	güneşe	güneşlere
acus. (belirtme)	güneşı	güneşlerı
loc. (bulunma)	güneşde	güneşlerde
abl. (çıkma)	güneşden	güneşlerden