exentero

Latim

Verbo

presente ativo exentero, infinitivo presente exenterare, pretérito perfeito ativo exenteravi.

1. destripar.
2. despojar.
3. esvaziar a bolsa de.
4. dilacerar.
5. atormentar.

Conjugação

    Conjugação de exenterō, primeira conjugação

Formas ativas
Modo verbal\número e pessoa		Singular			Plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Indicativo	Presente	exenterō	exenterās	exenterat	exenterāmus	exenterātis	exenterant
	Pretérito imperfeito	exenterābam	exenterābās	exenterābat	exenterābāmus	exenterābātis	exenterābant
	Futuro	exenterābō	exenterābis	exenterābit	exenterābĭmus	exenterābĭtis	exenterābunt
	Pretérito perfeito	exenterī	exenterīstī	exenterit	exenterĭmus	exenterīstis	exenterĕrunt, exenterēre
	Pretérito mais-que-perfeito	exenterĕram	exenterĕrās	exenterĕrat	exentererāmus	exentererātis	exenterĕrant
	Futuro do pretérito	exenterĕrō	exenterĕris	exenterĕrit	exentererĭmus	exentererĭtis	exenterĕrint
Subjuntivo	presente	exenterem	exenterēs	exenteret	exenterēmus	exenterētis	exenterent
	Pretérito imperfeito	exenterērem	exenterārēs	exenterāret	exenterārēmus	exenterārētis	exenterārent
	Pretérito perfeito	exenterĕrim	exenterĕrīs	exenterĕrit	exentererĭmus	exentererĭtis	exenterĕrint
	Pretérito mai-que-perfeito	exenterīssem	exenterīssēs	exenterīsset	exenterissēmus	exenterissētis	exenterīssent
Imperativo	Presente		exenterā			exenterāte
	Futuro		exenterātō	exenterātō		exenterātōte	exenterāntō
Formas passivas
Modo verbal\número e pessoa		Singular			Plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Indicativo	Presente	exenteror	exenterāris, exenterāre	exenterātur	exenterāmur	exenterāmĭnī	exenterāntur
	Pretérito imperfeito	exenterābar	exenterābāris, exenterābāre	exenterābātur	exenterābāmur	exenterābamĭnī	exenterābāntur
	Futuro	exenterābor	exenterābĕris, exenterābĕre	exenterābĭtur	exenterābĭmur	exenterābimĭnī	exenterābuntur
	Pretérito perfeito	exenteratus sum	exenteratus es	exenteratus est	exenteratī sumus	exenteratī estis	exenteratī sunt
	Pretérito-mais-que-perfeito	exenteratus eram	exenteratus erās	exenteratus erat	exenteratī erāmus	exenteratī erātis	exenteratī erant
	Futuro do pretérito	exenteratus erō	exenteratus eris/ere	exenteratus erit	exenteratī erimus	exenteratī eritis	exenteratī erunt
Subjuntivo	presente	exenterer	exenterēris, exenterēre	exenterētur	exenterēmur	exenteremĭnī	exenterēntur
	Pretérito imperfeito	exenterārer	exenterārēris, exenterārēre	exenterārētur	exenterārēmur	exenterāremĭnī	exenterārēntur
	Pretérito perfeito	exenteratus sim	exenteratus sīs	exenteratus sit	exenteratī sīmus	exenteratī sītis	exenteratī sint
	Pretérito mai-que-perfeito	exenteratus essem/forem	exenteratus essēs/forēs	exenteratus esset/foret	exenteratī essēmus/forēmus	exenteratī essētis/forētis	exenteratī essent/forent
Imperativo	Presente		exenterāre			exenterāmĭnī
	Futuro		exenterātor	exenterātor			exenterāntor

Formas infinitivas
Vozes	Ativo			Passiva
Modo verbal\tempo	Presente	Pretérito perfeito	Futuro	Presente	Pretérito perfeito	Futuro
Infinitivos	exenterāre	exenterisse	exenteratūrus esse	exenterārī	exenteratus esse	exenteratum īrī
Paricípios	exenterāns		exenteratūrus		exenteratus	exenterandus
Formas nominais
Modo verba/declinação	Gerúndio				Supino
	Nominativo	Genitivo	Dativo/ablativo	Acusativo	Acusativo	Ablativo
Formas impessoais	exenterāre	exenterandī	exenterandō	exenterandum	exenteratum	exenteratū

Pronúncia

• AFI: /eks.en.te.roː/