estimar
PortuguêsEditar
VerboEditar
es.ti.mar, transitivo
ConjugaçãoEditar
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | estimar | Gerúndio | estimando | Particípio | estimado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | estimo | estimas | estima | estimamos | estimais | estimam |
Pretérito imperfeito | estimava | estimavas | estimava | estimávamos | estimáveis | estimavam | |
Pretérito perfeito | estimei | estimaste | estimou | estimamos1 / estimámos 2 |
estimastes | estimaram | |
Pretérito mais-que-perfeito | estimara | estimaras | estimara | estimáramos | estimáreis | estimaram | |
Futuro do presente | estimarei | estimarás | estimará | estimaremos | estimareis | estimarão | |
Futuro do pretérito | estimaria | estimarias | estimaria | estimaríamos | estimaríeis | estimariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | estime | estimes | estime | estimemos | estimeis | estimem |
Pretérito imperfeito | estimasse | estimasses | estimasse | estimássemos | estimásseis | estimassem | |
Futuro | estimar | estimares | estimar | estimarmos | estimardes | estimarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | estima | estime | estimemos | estimai | estimem | |
Negativo | não estimes | não estime | não estimemos | não estimeis | não estimem | ||
Infinitivo pessoal | estimar | estimares | estimar | estimarmos | estimardes | estimarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
TraduçãoEditar
EtimologiaEditar
- Do infinitivo latino aestimare, do verbo aestimo.
PronúnciaEditar
PortugalEditar
- AFI: /iʃ.ti.ˈmaɾ/