cumulo

Latim

Verbo

presente ativo cumulo, infinitivo presente cumulare, pretérito perfeito ativo cumulavi, supino cumulatum

1. amontoar, empilhar
2. acumular, armazenar
3. encher amontoando
4. (figurativamente) completar

Conjugação

    Conjugação de cumulō, primeira conjugação

Formas ativas
Modo verbal\número e pessoa		Singular			Plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Indicativo	Presente	cumulō	cumulās	cumulat	cumulāmus	cumulātis	cumulant
	Pretérito imperfeito	cumulābam	cumulābās	cumulābat	cumulābāmus	cumulābātis	cumulābant
	Futuro	cumulābō	cumulābis	cumulābit	cumulābĭmus	cumulābĭtis	cumulābunt
	Pretérito perfeito	cumulī	cumulīstī	cumulit	cumulĭmus	cumulīstis	cumulĕrunt, cumulēre
	Pretérito mais-que-perfeito	cumulĕram	cumulĕrās	cumulĕrat	cumulerāmus	cumulerātis	cumulĕrant
	Futuro do pretérito	cumulĕrō	cumulĕris	cumulĕrit	cumulerĭmus	cumulerĭtis	cumulĕrint
Subjuntivo	presente	cumulem	cumulēs	cumulet	cumulēmus	cumulētis	cumulent
	Pretérito imperfeito	cumulērem	cumulārēs	cumulāret	cumulārēmus	cumulārētis	cumulārent
	Pretérito perfeito	cumulĕrim	cumulĕrīs	cumulĕrit	cumulerĭmus	cumulerĭtis	cumulĕrint
	Pretérito mai-que-perfeito	cumulīssem	cumulīssēs	cumulīsset	cumulissēmus	cumulissētis	cumulīssent
Imperativo	Presente		cumulā			cumulāte
	Futuro		cumulātō	cumulātō		cumulātōte	cumulāntō
Formas passivas
Modo verbal\número e pessoa		Singular			Plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Indicativo	Presente	cumulor	cumulāris, cumulāre	cumulātur	cumulāmur	cumulāmĭnī	cumulāntur
	Pretérito imperfeito	cumulābar	cumulābāris, cumulābāre	cumulābātur	cumulābāmur	cumulābamĭnī	cumulābāntur
	Futuro	cumulābor	cumulābĕris, cumulābĕre	cumulābĭtur	cumulābĭmur	cumulābimĭnī	cumulābuntur
	Pretérito perfeito	cumulatus sum	cumulatus es	cumulatus est	cumulatī sumus	cumulatī estis	cumulatī sunt
	Pretérito-mais-que-perfeito	cumulatus eram	cumulatus erās	cumulatus erat	cumulatī erāmus	cumulatī erātis	cumulatī erant
	Futuro do pretérito	cumulatus erō	cumulatus eris/ere	cumulatus erit	cumulatī erimus	cumulatī eritis	cumulatī erunt
Subjuntivo	presente	cumuler	cumulēris, cumulēre	cumulētur	cumulēmur	cumulemĭnī	cumulēntur
	Pretérito imperfeito	cumulārer	cumulārēris, cumulārēre	cumulārētur	cumulārēmur	cumulāremĭnī	cumulārēntur
	Pretérito perfeito	cumulatus sim	cumulatus sīs	cumulatus sit	cumulatī sīmus	cumulatī sītis	cumulatī sint
	Pretérito mai-que-perfeito	cumulatus essem/forem	cumulatus essēs/forēs	cumulatus esset/foret	cumulatī essēmus/forēmus	cumulatī essētis/forētis	cumulatī essent/forent
Imperativo	Presente		cumulāre			cumulāmĭnī
	Futuro		cumulātor	cumulātor			cumulāntor

Formas infinitivas
Vozes	Ativo			Passiva
Modo verbal\tempo	Presente	Pretérito perfeito	Futuro	Presente	Pretérito perfeito	Futuro
Infinitivos	cumulāre	cumulisse	cumulatūrus esse	cumulārī	cumulatus esse	cumulatum īrī
Paricípios	cumulāns		cumulatūrus		cumulatus	cumulandus
Formas nominais
Modo verba/declinação	Gerúndio				Supino
	Nominativo	Genitivo	Dativo/ablativo	Acusativo	Acusativo	Ablativo
Formas impessoais	cumulāre	cumulandī	cumulandō	cumulandum	cumulatum	cumulatū

Pronúncia

• AFI: /ˈku.mu.loː/