οὐρανός

Grego Antigo

Substantivo

οὐρανός (uranós) masculino

1. céu
2. firmamento

Segunda Declinação - Subst. - Tema em "ός"

	singular	dual	plural
nom.	οὐρανός	οὐρανώ	οὐρανοί
gen.	οὐρανοῦ	οὐρανοῖν	οὐρανῶν
dat.	οὐρανῷ	οὐρανοῖν	οὐρανοῖς
acus.	οὐρανόν	οὐρανώ	οὐρανούς
voc.	οὐρανέ	οὐρανώ	οὐρανοί
loc.	οὐρανῷ	οὐρανοῖν	οὐρανοῖς
instr.	οὐρανῷ	οὐρανοῖν	οὐρανοῖς