orixinar
Verbo
editaro.ri.xi.nar, transitivo
- originar, dar origem a:
- Son quien a orixinar una nueva xeneración al añu, cada dos años o dos al añu.
Conjugação
editar Verbo regular da 1ª conjugação (–ar) (formas básicas)
Etimologia
editarVer também
editarReferências
editar
Verbo
editaro.ri.xi.nar, transitivo
- originar, dar origem a:
- Hai varios tipos de movementos entre placas que poden orixinar terremotos. (Existem vários tipos de movimentos entre placas que podem causar terremotos.)
Conjugação
editar Verbo regular da 1ª conjugação (–ar) (formas básicas)
Formas impessoais | |
---|---|
Infinitivo | orixinar |
Gerúndio | orixinando |
Particípio | orixinado |
Formas pessoais | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Plural | ||||||
1ª | 2ª | 3ª | 1ª | 2ª | 3ª | ||
Indicativo | Presente | orixino | orixinas | orixina | orixinamos | orixinades | orixinan |
Pretérito imperfeito | orixinaba | orixinabas | orixinaba | orixinabamos | orixinabades | orixinaban | |
Pretérito perfeito | orixinei | orixinaches | orixinou | orixinamos | orixinastes | orixinaron | |
Pretérito mais-que-perfeito | orixinara | orixinaras | orixinara | orixinaramos | orixinarades | orixinaran | |
Futuro | orixinarei | orixinarás | orixinará | orixinaremos | orixinaredes | orixinarán | |
Futuro do pretérito | orixinaría | orixinarías | orixinaría | orixinariamos | orixinariades | orixinarían | |
Subjuntivo | Presente | orixine | orixines | orixine | orixinemos | orixinedes | orixinen |
Pretérito imperfeito | orixinase | orixinases | orixinase | orixinásemos | orixinásedes | orixinasen | |
Futuro | orixinar | orixinares | orixinar | orixinarmos | orixinardes | orixinaren | |
Imperativo | Presente | – | orixina | – | – | orixinade | – |
Infinitivo conjugado | orixinar | orixinares | orixinar | orixinarmos | orixinardes | orixinaren |