Português editar

Verbo editar

obs.tar, intransitivo

  1. opor-se
  2. (direito) servir de obstáculo; obstruir; atrapalhar

Conjugação editar

Tradução editar

Etimologia editar

Do latim obstāre.

Pronúncia editar

Portugal editar

Ver também editar

No Wikcionário editar

Anagrama editar

  1. bostar


Espanhol editar

Verbo editar

obstar

  1. obstar