indago
Verbo
editarpresente ativo indago, infinitivo presente indagare, pretérito perfeito ativo indagavi, supino indagatum.
Conjugação
editar Conjugação de indagō, primeira conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | indagāre | indagisse | indagatūrus esse | indagārī | indagatus esse | indagatum īrī |
Paricípios | indagāns | indagatūrus | indagatus | indagandus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | indagāre | indagandī | indagandō | indagandum | indagatum | indagatū |
Pronúncia
editar- AFI: /inˈdaː.ɡoː/