enrugar
PortuguêsEditar
VerboEditar
en.ru.gar, transitivo
en.ru.gar, reflexivo
- encher-se de rugas
- vincar-se
- arrugar-se
- encrespar-se
- franzir-se
- envelhecer
ConjugaçãoEditar
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | enrugar | Gerúndio | enrugando | Particípio | enrugado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | enrugo | enrugas | enruga | enrugamos | enrugais | enrugam |
Pretérito imperfeito | enrugava | enrugavas | enrugava | enrugávamos | enrugáveis | enrugavam | |
Pretérito perfeito | enruguei | enrugaste | enrugou | enrugamos1 / enrugámos 2 |
enrugastes | enrugaram | |
Pretérito mais-que-perfeito | enrugara | enrugaras | enrugara | enrugáramos | enrugáreis | enrugaram | |
Futuro do presente | enrugarei | enrugarás | enrugará | enrugaremos | enrugareis | enrugarão | |
Futuro do pretérito | enrugaria | enrugarias | enrugaria | enrugaríamos | enrugaríeis | enrugariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | enrugue | enrugues | enrugue | enruguemos | enrugueis | enruguem |
Pretérito imperfeito | enrugasse | enrugasses | enrugasse | enrugássemos | enrugásseis | enrugassem | |
Futuro | enrugar | enrugares | enrugar | enrugarmos | enrugardes | enrugarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | enruga | enrugue | enruguemos | enrugai | enruguem | |
Negativo | não enrugues | não enrugue | não enruguemos | não enrugueis | não enruguem | ||
Infinitivo pessoal | enrugar | enrugares | enrugar | enrugarmos | enrugardes | enrugarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
SinônimoEditar
TraduçãoEditar
Traduções