sortir
Português editar
Verbo editar
sor.tir
- abastecer, prover, variar, combinar, fazer lotes
- Sortir a despensa. Precisa você sortir-se de paciência.
- variar, alternar, mesclar
- Só um gênero de leitura não é recomendável; convém sorti-la um pouco.
Conjugação editar
Conjugação
Infinitivo impessoal | sortir | Gerúndio | sortindo | Particípio | sortido |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | surto | surtes | surte | sortimos | sortis | surtem |
Pretérito imperfeito | sortia | sortias | sortia | sortíamos | sortíeis | sortiam | |
Pretérito perfeito | sorti | sortiste | sortiu | sortimos | sortistes | sortiram | |
Pretérito mais-que-perfeito | sortira | sortiras | sortira | sortíramos | sortíreis | sortiram | |
Futuro do presente | sortirei | sortirás | sortirá | sortiremos | sortireis | sortirão | |
Futuro do pretérito | sortiria | sortirias | sortiria | sortiríamos | sortiríeis | sortiriam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | surta | surtas | surta | surtamos | surtais | surtam |
Pretérito imperfeito | sortisse | sortisses | sortisse | sortíssemos | sortísseis | sortissem | |
Futuro | sortir | sortires | sortir | sortirmos | sortirdes | sortirem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | surte | surta | surtamos | sorti | surtam | |
Negativo | não surtas | não surta | não surtamos | não surtais | não surtam | ||
Infinitivo pessoal | sortir | sortires | sortir | sortirmos | sortirdes | sortirem |
Etimologia editar
- Do infinitivo latino sortior (-iris, -iri, -itus sum).
Catalão editar
Verbo editar
sortir
Francês editar
Verbo editar
sortir
Galego editar
Verbo editar
sor.tir
Formas alternativas editar
Indonésio editar
Verbo editar
sortir
Interlíngua editar
Verbo editar
sortir
Conjugação editar
Conjugação de sortir – tempos básicos
|