Português editar

Substantivo1 editar

  Singular Plural
Masculino mir mires

mir, masculino

  1. o mesmo que emir
  2. mesmo que amir

Substantivo2 editar

mir, masculino (plural: mir)

  1. (dialeto caipira) milho
    • Vamo coiê os mir.

Sinônimos editar

Etimologia editar

Derivação fonética de milho.

Pronúncia editar

Numeral editar

mir, cardinal

  1. (dialeto caipira) mil

Etimologia editar

Derivação fonética de mil.

Pronúncia editar

Anagrama editar

  1. rim

Alemão editar

Pronome editar

mir

  1. (Pronome pessoal) dativo de ich: a mim
  2. mim (após preposição)
    • Von mir aus! (Por mim!)
  3. me (não acentuado)
    • Das gefällt mir sehr gut. (Isso agrada-me muito.)

Declinação editar

Pronúncia editar

Esloveno editar

Substantivo editar

mir

  1. paz


Inglês editar

Substantivo editar

mir

  1. aldeia russa


Servocroata editar

Substantivo editar

mir

  1. paz


Turco editar

Substantivo editar

mir sem gênero

  1. (militar) chefe
  2. (militar) comandante

Sinônimos editar

Declinação editar

singular (tekil) plural (çoğul)
nom. (yalın) subay subaylar
gen. (tamlayan) subayın subayların
dat. (yönelme) subaya subaylara
acus. (belirtme) subayı subayları
loc. (bulunma) subayda subaylarda
abl. (çıkma) subaydan subaylardan

Ver também editar

No Wikcionário editar