Latim editar

Substantivo editar

merĕtrīx, -īcĭs feminino

singular do nominativo: merĕtrīx, singular do genitivo: merĕtrīcĭs

  1. prostituta, meretriz

Declinação editar

Substantivo de terceira declinação
Número Singular Plural
Casos Nominativo merĕtrīx merĕtrīcēs
Vocativo merĕtrīx merĕtrīcēs
Acusativo merĕtrīcĕm merĕtrīcēs
Genitivo merĕtrīcĭs merĕtrīcum
Dativo merĕtrīcī merĕtrīcĭbus
Ablativo merĕtrīcĕ merĕtrīcĭbus

Descendendes editar

Etimologia editar

Do verbo latino merĕō + -trīx

Pronúncia editar

  • AFI: /ˈme.re.triːks/, [ˈmɛ.rɛ.triːks]