ινδοκάλαμος

Grego

Substantivo

ινδοκάλαμος, -ου masculino

1. bambu
2. cana-da-índia

Declinação

" Demótico - Subst. Masc. -ος, -ου"

		Singular	Plural
Casos	Nominativo	ινδοκάλαμος	ινδοκάλαμοι
	Genitivo	ινδοκάλαμου	ινδοκάλαμων
	Acusativo	ινδοκάλαμο	ινδοκάλαμους
	Vocativo	ινδοκάλαμε	ινδοκάλαμοι

Ver também

• ινδόχοιρος, ου