βοῦς

Grego Antigo

Substantivo

βοῦς

1. boi; vaca

Declinação

Terceira - Substantivos - Tema em ditongo

	Singular	Dual	Plural
Nom.	βοῦς	βοέ	βόες
Gen.	βοός	βοοῖν	βοῶν
Dat.	βοί	βοοῖν	βουσί(ν)
Acus.	βοῦν	βοέ	βοῦς
Voc.	βοῦ	βοέ	βόες
Loc.	βοί	βοοῖν	βουσί(ν)
Instr.	βοί	βοοῖν	βουσί(ν)

Οutros Verbetes

• βοώτης
• βουκολικός
• βουκόλιον
• βόσπορος