trinchar
Português editar
Verbo editar
trin.char
Conjugação editar
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | trinchar | Gerúndio | trinchando | Particípio | trinchado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | trincho | trinchas | trincha | trinchamos | trinchais | trincham |
Pretérito imperfeito | trinchava | trinchavas | trinchava | trinchávamos | trincháveis | trinchavam | |
Pretérito perfeito | trinchei | trinchaste | trinchou | trinchamos1 / trinchámos2 |
trinchastes | trincharam | |
Pretérito mais-que-perfeito | trinchara | trincharas | trinchara | trincháramos | trincháreis | trincharam | |
Futuro do presente | trincharei | trincharás | trinchará | trincharemos | trinchareis | trincharão | |
Futuro do pretérito | trincharia | trincharias | trincharia | trincharíamos | trincharíeis | trinchariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | trinche | trinches | trinche | trinchemos | trincheis | trinchem |
Pretérito imperfeito | trinchasse | trinchasses | trinchasse | trinchássemos | trinchásseis | trinchassem | |
Futuro | trinchar | trinchares | trinchar | trincharmos | trinchardes | trincharem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | trincha | trinche | trinchemos | trinchai | trinchem | |
Negativo | não trinches | não trinche | não trinchemos | não trincheis | não trinchem | ||
Infinitivo pessoal | trinchar | trinchares | trinchar | trincharmos | trinchardes | trincharem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Etimologia editar
Pronúncia editar
Portugal editar
- AFI: /tɾĩ.ˈʃaɾ/
Ver também editar
No Wikcionário editar
Galego editar
Verbo editar
trin.char
- trinchar, cortar a vianda para ser servida
- preparar a pedra o canteiro com uma ferramenta que a afina
- (telheiros) apertar, abraçar fortemente
Sinónimo editar
- De 2: trenchar