pincel
Português editar
Substantivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | pincel | pincéis |
pin.cel
- instrumento formado por um tufo de pelos atados a um cabo que serve para pintar, ensaboar, etc
- broxa
Tradução editar
Traduções
Etimologia editar
- Do catalão pinzell (ca) e este do latim penicillus, i.
Pronúncia editar
Portugal editar
- AFI: /pĩ.ˈsɛɫ/
Espanhol editar
Substantivo editar
pincel
Galego editar
Substantivo1 editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | pincel | pinceis |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
pin.cel, masculino
Substantivo2 editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | pincel | pinceis |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
pin.cel, masculino
- (Anatomia) úvula
Sinónimos editar
- Vide em pinguel
Etimologia editar
- Derivado de pingar.