arto
Esperanto editar
Substantivo editar
ar.to
Declinação editar
Etimologia editar
Pronúncia editar
Verbetes derivados editar
Galego editar
Adjetivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | arto | artos |
Feminino | arta | artas |
ar.to
Sinônimo editar
Etimologia editar
- (Morfologia) Aparentado com arte.
Substantivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | arto | artos |
ar.to, masculino
Etimologia editar
- Cognato do asturiano artu.
Latim editar
Verbo editar
presente ativo arto, infinitivo presente artare, pretérito perfeito ativo artavi, supino artatum
Conjugação editar
Conjugação de artō, primeira conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | artāre | artisse | artatūrus esse | artārī | artatus esse | artatum īrī |
Paricípios | artāns | artatūrus | artatus | artandus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | artāre | artandī | artandō | artandum | artatum | artatū |
Pronúncia editar
- AFI: /ˈar.toː/
Etimologia editar
- De artus (apertado).